W poniedziałek wielkanocny, 21 kwietnia 2025 r. do wspólnoty sióstr niepokalanek, mieszkających w Częstochowie, przybyła Matka Boża w Cudownej Ikonie Jasnogórskiej. Był to 381. dzień peregrynacji Obrazu w Archidiecezji Częstochowskiej.
Siostry niepokalanki zgromadziły się w częstochowskiej kaplicy domowej i wraz z przybyłym Ks. Bp. Antonim Długoszem oczekiwały na Maryjne nawiedzenie. Wszyscy w modlitewnym skupieniu śpiewali pieśni ku czci Matki Bożej oraz litanię loretańską. Podczas śpiewania litanii pod nasz dom podjechał samochód – kaplica z Cudownym Obrazem Pani Jasnogórskiej, więc modlący się opuścili kaplicę i z zapalonymi lampionami wyszli na powitanie Matki i Królowej.
Gdy otworzono tylne drzwi samochodu – kaplicy ukazała się oczekującym w całej swojej piękności Maryja w Jasnogórskiej Ikonie. Odezwały się fanfary na znak Królewskiej Obecności Maryi pośród zebranych. Wszyscy ze czcią uklękli i w głębokiej ciszy wpatrywali się w przybliżającą się Ikonę Maryi, co dało odczuć, że Matka Pana przychodzi do nas, do naszego domu, do naszego życia, do naszych spraw.
Ks. Bp Antoni przywitał Maryję składając pocałunek na Świętym Wizerunku jako znak czci i szacunku do Matki Bożej, a po nim Przełożona Generalna m. Dorota, s. Małgorzata, wikaria i pozostałe siostry niepokalanki.
Nastąpiło ucałowanie Ewangeliarza przez s. przełożoną Sióstr Samarytanek, u których właśnie gościła Maryja w znaku Cudownej Ikony i przekazanie go s. Marzenie, przełożonej domu częstochowskiego niepokalanek. Przy śpiewie pieśni maryjnej „Z dawna Polski Tyś Królową” rozpoczęto procesję do kaplicy. Po ustawieniu Obrazu na przygotowanym miejscu, o. Jan paulin, odczytał słowa: „Nasza Matka i Królowa znalazła swoje miejsce wśród nas. Może teraz patrzeć na nas, a my na Nią. Obok Jej Wizerunku umieściliśmy ewangeliarz, w którym zapisane jest żywe Słowo Boga”.
Ks. Biskup przy śpiewie pieśni maryjnych zapalił świecę nawiedzenia, która płonęła przez całą dobę obecności Maryi pod dachem domu niepokalanek.
Następnie zgromadzeni wysłuchali fragmentu Ewangelii odczytanej z ewangeliarza, która ukazuje obecność Maryi w domu Elżbiety i Zachariasza. Przez posługę Ks. Bp. Antoniego wszyscy przyjęli błogosławieństwo ewangeliarzem, czyniąc znak krzyża na sobie.
O. Jan odczytał telegram Ojca Świętego Franciszka, skierowany do zebranych na tę szczególną okoliczność nawiedzenia. Wszyscy wysłuchali telegramu w postawie stojącej, a po jego odczytaniu i uczynieniu znaku krzyża siostra przełożona Sióstr Samarytanek, od których przybył do nas Obraz Nawiedzenia, złożyła kwiaty u stóp Cudownej Ikony Matki Pani Jasnogórskiej jako wyraz pożegnania i wdzięczności za dokonane nawiedzenie ich częstochowskiej wspólnoty.
Potem m. Dorota, Przełożona Generalna, przed Cudownym Obrazem w postawie klęczącej skierowała w imieniu całego Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej słowa powitania Matki Bożej: „Pani Jasnogórska, Królowo Polski! Niepokalana Matko stając przed Twoim umiłowanym Wizerunkiem pragnę Cię powitać i pozdrowić w imieniu wszystkich sióstr niepokalanek, a szczególnie tej wspólnoty, która doświadcza łaski Twego nawiedzenia (…)”.
W swoim przemówieniu m. Dorota nawiązała do Założycieli naszej rodziny zakonnej: „Bł. Honorat Koźmiński w dniu powstania naszego Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej, do pierwszych sióstr wypowiedział znamienne słowa: Dzieci moje długo nosiłem Was w sercu swoim i jako wotum wdzięczności za ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi złożył nas w Twoim sercu Maryjo. Jemu to Niepokalanemu Poczęciu winnyście swój zawiązek – powiedział Założyciel.
Matka Ludwika Gąsiorowska żyjąc tym zawierzeniem, w duchowym Testamencie zaofiarowała Tobie, Maryjo, całe Zgromadzenie i każdą poszczególną siostrę, oddając nas w Twoją matczyną opiekę.
Najukochańsza nasza Matko, zostałaś niejako postawiona na drodze każdej niepokalanki, z której zejść nie chcemy i nie możemy, bo Ty jesteś nam Matką, Przewodniczką, i Pośredniczką, prowadzisz nas prostą i pewną drogą do Twego Syna, naszego Pana i Oblubieńca”.
„Pani Jasnogórska, Matko nasza Niepokalana, wiele razy, niektóre siostry codziennie pielgrzymują do Twego tronu Jasnogórskiego, aby trwać z Tobą na modlitwie. W dniu dzisiejszym, mamy to szczęście, że to Ty przychodzisz do nas, aby się z nami spotkać. W naszych sercach rodzi się radosne zdumienie, dlatego wołamy: A skądże to nam, że Matka naszego Pana przychodzi do nas? Matko Boża, z wielką nadzieją i ufnością oczekiwałyśmy na Twoją wizytę w naszym domu zakonnym. I tak jak św. Elżbiecie zwiastowałaś radość i przyniosłaś swojego Syna Jezusa, tak też i my wierzymy i ufamy, że wraz z Twoim przybyciem zstąpi na nasz Dom, nasze Zgromadzenie i na każdą poszczególną siostrę błogosławieństwo Twojego Syna. (…)” – w tych słowach m. Dorota zwróciła się bezpośrednio do Maryi.
Po powitaniu Matki Bożej nastąpiła uroczysta celebracja Mszy św. Eucharystię koncelebrowało trzech kapłanów: proboszcz ks. Andrzej, o. Jan, przewodniczył J.E. ks. Bp Antoni Długosz. Główny celebrans zapowiedział intencję Eucharystii – za nasze rodzinę zakonną, by doskonale realizowała swój charyzmat. Poprosił też serdecznie o modlitwę w intencji zmarłego Papieża Franciszka, za diecezję częstochowską, która obchodzi stulecie swojego istnienia oraz o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.
Niepokalanki przygotowały liturgię: czytanie wykonała s. Małgorzata, misjonarka, psalm responsoryjny zaśpiewała s. Małgorzata, wikaria, modlitwę wiernych odczytała s. Ludwika.
W homilii Biskup Antoni zwrócił się do niepokalanek słowami: „Gratuluję siostrom tego szczególnego wyróżnienia, że jesteście przedstawicielkami Matki Bożej, która jest Niepokalanie Poczęta, która w szczególny sposób staje się Matką każdego człowieka. Wiemy o tym, że wielu z nas nie ma już swoich żyjących matek, dlatego Pan Jezus konając na krzyżu, widząc Matkę wiernie stojąc pod krzyżem, mówi: <Niech Ona będzie waszą Matką>. Do tej chwili Maryja staje się Matką każdego człowieka”.
Ks. Bp Antoni nawiązał do wędrówki Maryi do Ain-Karim, do którego przychodzi z trzema darami: „najpierw przynosi Jezusa rodzinie, która, dostanie Jana Chrzciciela, po drugie jest świadkiem wiary i po trzecie – przez trzy miesiące służy Elżbiecie, aby najdoskonalej przygotowała się na narodziny Jana Chrzciciela”.
Na koniec homilii Ks. Bp skierował wezwanie do wszystkich uczestników liturgii: „My Także bądźmy świadkami wiary, dawajmy Jezusa drugiemu człowiekowi i nieśmy pomoc ludziom w potrzebie. Niech tak się stanie”.
Siostry podjęły czuwanie przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Rozpoczęły Apelem Jasnogórskim i modlitwą różańcową. Od godz. 22.00 niepokalanki indywidualnie czuwały modląc się przed pięknym Obliczem Pani naszej Częstochowskiej, trzymającej w ramionach Syna Bożego. Czuwanie trwało ono do godz. 6 rano.
Wspólna modlitwa jutrznią o godz. 6.30, we wtorek wielkanocny, niepokalanki kontynuowały swoje czuwanie przed Matką Bożą. Zaśpiewały Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny oraz podjęły modlitwę różańcową, która przez dużą część dnia poprowadziła je przez najważniejsze wydarzenia zbawcze Jezusa i Maryi, w tajemnicach radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych.
Godzina Miłosierdzia wybrzmiała śpiewaną koronką do Miłosierdzia Bożego i modlitwą brewiarzową – nieszporami. Następnie niepokalanki, siostry z innych zgromadzeń zakonnych oraz osoby świeckie uczestniczyły we Mszy św. celebrowanej przez ks. Karola, pallotyna.
Czas nawiedzenia powoli dobiegał końca. Oczekiwanie na samochód – kaplicę wypełniony był śpiewem pieśni ku czci Maryi. Zanim Pani Jasnogórska w Cudownej Ikonie opuściła nasz dom zakonny, s. Marzena, przełożona wspólnoty częstochowskiej, w postawie klęczącej, uroczyście podziękowała Matce Bożej za Jej przybycie do naszego domu, za opiekę, za wszystkie siostry, które tutaj modliły się, pracowały i służyły przybywającym na Jasna Górę siostrom i pielgrzymom.
Zawierzyła niepokalanki Matce Bożej Jasnogórskiej w słowach: „Doświadczając błogosławionego czasu Nawiedzenia, na nowo obieramy Ciebie, Maryjo, za naszą Matkę i Właścicielkę. Tobie oddajemy wszystkie sprawy dokonane, jak również mające nastąpić w przyszłości, tak zewnętrzne jak i wewnętrzne, a także owoce naszej codziennej pracy. Tobie polecamy mieszkańców miast, dla których mamy być „aniołami opiekuńczymi”, a także wszystkie dzieła Zgromadzenia i osoby powierzone naszej apostolskiej posłudze i trosce. Tobie powierzamy wszystkie wspólnoty, jakie teraz istnieją,
i w przyszłości, jeśli Bóg pozwoli, istnieć będą. Racz je łaskawie strzec i losami ich kierować. Spraw, Matko zawsze wierna, by serce każdej siostry kształtowało się na wzór Serca Jezusa. Niech nasze wspólnoty będą ogniskami, przy których inni mogliby się rozgrzewać miłością Boga. Uczyń z nami według woli i upodobania Twego na większą chwałę Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego, i Twoją cześć. Amen”.
Niepokalanki pożegnały Maryję, swoją Matkę i Królową, składając pocałunek na Cudownej Ikonie. Ze śpiewem „Bogurodzicy” Święty Obraz został wyniesiony z kaplicy domu i umieszczony w kaplicy mobilnej. Na zakończenie wszyscy zebrani, klęcząc na chodniku przed domem, śpiewali pieśń „O Maryjo, żegnam Cię”. Zamknięto klapę samochodu, który ruszył i wyjechawszy z bramy i zniknął nam z oczu.
Nawiedzenie dobiegło końca. Niepokalankom pozostała w sercu radość i wzruszenie, że Pani Jasnogórska w Cudownej Swojej Ikonie zechciała nawiedzić nasz dom i nasze serca. W pełni utożsamiamy się ze słowami dziękczynienia z przemówienia przełożonej s. Marzeny: „Maryjo, dziękujemy za to opatrznościowe spotkanie z Tobą i Twoim Synem, które stało się dla nas czasem łaski i zbawienia. Dziękujemy Ci, najlepsza Matko, za wszelkie dobro, jakie w tym czasie spłynęło na całą naszą Rodzinę zakonną, na naszą Wspólnotę, na każdą modlącą się z nami osobę”.
