W Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, tradycyjnie wypadające w niedzielę, w 2024 r. czwartego dnia po Bożym Narodzeniu – 29 grudnia, w domu generalnym w Nowym Mieście odbyło się Rodzinne Kolędowanie pod hasłem „Narodziny Miłości i Nadziei”.
Scenę betlejemską przybliżyli kolędnikom s. Barbara jako Maryja i br. Zbigniew z nowomiejskiego klasztoru braci kapucynów jako św. Józef. Kolędnikom towarzyszyła gwiazda betlejemska.
Program artystyczny przewidywał występ grup śpiewających oraz grających na instrumentach muzycznych. Popłynęły dźwięki ze skrzypiec, fletu, wiolonczeli, akordeonu i gitary. Piękne kolędy i pastorałki śpiewała cała sala. We wspólny śpiew angażowały się także dzieci, które przybyły razem ze swoimi rodzicami, niektóre odważnie wystąpiły indywidualnie. Zabrzmiały także kolędy dawne i nieznane wykonane przez zespół śpiewaczy z Łęgonic. Nie zabrakło także elementu folkloru ludowego – stroju opoczyńskiego. W dogodnym momencie programu Maryja rozdała kolędnikom prezenty – kartkę świąteczną z wydrukowaną modlitwą jubileuszową i obrazek z życiową sentencją od żłóbka Dzieciątka Bożego oraz słodycze, głównie dzieciom.
Słodki poczęstunek, przygotowany przez niepokalanki, w myśl przysłowia „Czym chata bogata, tym rada”, w przerwie wzmacniał siły śpiewających.
Na artystyczne rodzinne wydarzenie przybyło bardzo dużo gości, tak dużo, że zabrakło krzeseł na sali. Przybyli nie tylko z Nowego Miasta, ale i z Białej Rawskiej, Grójca, Warszawy, Łęgonic, Opoczna… Swoją obecnością zaszczycili nasz dom kapłani. Ks. Bogdan, proboszcz z Białej Rawskiej, poproszony o podzielenie się refleksją związaną ze Świętem Bożej Rodziny nawiązał do roli, jaką odegrała Maryja i Józef względem Jezusa, Syna Bożego i ukazał ważne zadania rodziny chrześcijańskiej. Na koniec spotkania kolędników pobłogosławił ks. Piotr, wikariusz parafii nowomiejskiej.
Spotkanie poprowadziła s. Dorota. Kolędy przygotowała i wyświetlała na ekranie s. Bożena. Dekorację sceny przygotowały s. Danuta i s. Anna.
Rodzinne kolędowanie było bardzo radosnym świątecznym wydarzeniem. Pokazało ono, jak ważna jest wspólnota ludzka, zwłaszcza rodzina, jak ważne są chrześcijańskie spotkania, które umacniają naszą wiarę, jak ważne jest wspólne działanie, by wzajemnie ubogacić się tym, co piękne i dobre, byśmy wszyscy mogli odczuć realną obecność Boga, który jest naszą Miłością i Nadzieją.