8 i 9 sierpnia 2024 r. siostry niepokalanki w Nowym Mieście gościły pielgrzymów zdążających na Jasną Górę. Te dwa dni sierpnia były dniami pełnymi mobilizacji, by przyjąć kilkuset strudzonych pątników. Na posesji i w ogrodzie mogli oni dać odpoczynek swoim zmęczonym stopom, skryć się w cieniu drzew ogrodu przed grzejącym słońcem i pożywić się tradycyjną jarzynową lub pomidorową zupą, każdego roku doskonałą i zachwalaną przez pielgrzymów.
Koło bramy siostry ustawiły stoły i w ruch poszły długopisy. Pielgrzymi powierzali siostrom intencje do modlitwy we wspólnocie. Niektórzy dzielili się świadectwem, że sprawy zwierzone niepokalankom rok temu, zaniesione do Boga przez nie w ufnej modlitwie zostały wysłuchane i dziękowali za duchowe wsparcie.
Odchodząc młodzież, kobiety, mężczyźni dziękowali za gościnę i obiecali modlitwę przed cudownym Obrazem Matki Bożej. Radosny trud włożony przez siostry w przyjęcie pielgrzymów był czynem miłości zgromadzenia na pątniczym przystanku w Nowym Mieście w wędrowaniu do tronu Maryi Pani Jasnogórskiej.
