Duży, szary dom przy ulicy Strajku Dokerów nr 9 w Gdańsku, w robotniczej dzielnicy Nowy Port, od ulicy jest zasłonięty świerkami i może dlatego nie rzuca się w oczy. W nim codziennie we wspólnocie modlą się siostry ze Zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej, <opiekuńcze anioły miast>. Zwykły dom, jednak cechuje go niezwykłość, bo nie każdy o tym wie, że zawiera on w sobie <perełkę>. Jest nią Izba Pamięci poświęcona siostrze niepokalance Judycie Urszuli Napierskiej od Miłości Bożej. Powstała ona w 2021 r. z inicjatywy przełożonej generalnej śp. Agaty Mirek i została przez nią urządzona we współpracy z wikarią generalną s. Małgorzatą B. i ekonomką generalną s. Dorotą Z.
Izba Pamięci znajduje się na pierwszym piętrze. Idąc schodami w kierunku kaplicy, należy skręcić w prawo. Na zewnętrznej stronie drzwi wejściowych do jednego z pokoi znajduje się tabliczka z napisem „s. Urszula Napierska”.
Siostra nie mieszkała w tym domu, ale w falowcu, przy ul. Wyzwolenia. Tam miała swoje mieszkanie dostosowane do ograniczeń fizycznych, wynikających z jej niepełnosprawności. Tam też pracowała na swoich ukochanych krosnach, używając materiałów i przyborów do pracy hafciarskiej. W swoim mieszkaniu haftowała, a w sploty kolorowych nici wsnuwała modlitwę i cierpienie. Do jej drzwi często pukali ludzie, którzy chcieli podzielić się swoimi biedami, czy prosić o modlitwę. Często byli to kapłani, za których s. Urszula ofiarowała swoje życie. Tam też zmarła w opinii świętości, w otoczeniu modlących się sióstr i zaprzyjaźnionych osób świeckich.
Siostry niepokalanki odwiedzały siostrę Urszulę, ona również dopóki mogła, przychodziła do sióstr, by w kaplicy uczestniczyć we Mszy świętej i adorować Boskiego Oblubieńca w Eucharystii lub wspólnie świętować.
Po otworzeniu drzwi z napisem „s. Urszula Napierska” dostrzegamy krosna, na których pracowała s. Urszula, ornat i stuły, które misternie, własnoręcznie wyhaftowała. Wzrok zwiedzającego ściąga wózek inwalidzki Hafciarki z falowca, udekorowany żywymi kwiatami i świecą, a przed nim jej bambosze.
Na ścianie po prawej stronie zawieszone są trzy duże tablice ze zdjęciami s. Urszuli, które informują o kolejnych etapach jej życia: <Okaleczone dzieciństwo>, <Zakonne drogi> i <Boża Hafciarka – Apostołka słuchania>. Między nimi za szkłem wiszą oprawione słowa s. Urszuli: „Kogo choć raz w życiu dotknęłam, ten zostaje w mojej pamięci”. Pod nimi stoi na gablocie, oparty o ścianę, namalowany obraz rozradowanej s. Urszuli. W gablocie z rzeczami przez nią używanymi znajdują się: biała bluzka ozdobiona przez jej właścicielkę białym haftem, koszula, obrus haftowany przez nią krzyżykami. Jest kubek s. Urszuli, są zegarki, pisanki – jej rękodzieło oraz akcesoria pracy, które jej towarzyszyły w życiu, takie jak naparstek, szydełko, nożyk do przecinania dziurek, szpilki. Przez szkło gabloty możemy zobaczyć również eksponaty liturgiczne: dwie stuły i bursę wykonane przez s. Urszulę, każde z pięknie wyhaftowanym dużym przebitym Sercem Pana Jezusa. Obok oszklonej szafki stoi krzesło używane przez naszą świątobliwą siostrę.
Na przeciwległej ścianie, po środku wisi malowany portret s. Urszuli, poświęcony przed dwoma laty w 20-tą rocznicę jej śmierci podczas Mszy świętej w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej przez arcybiskupa metropolitę gdańskiego Tadeusza Wojdę. Poniżej, w kolejnej drewnianej gablocie znajdziemy eksponaty związane z życiem duchowym s. Urszuli. Wśród nich: krzyżyk, medaliki na łańcuszkach, różaniec, koronka, Pismo święte, książka św. Tomasza a Kempis „O naśladowaniu Chrystusa”, obrazki i inne dewocjonalia.
Na ścianie drzwiowej Izby Pamięci wisi czternaście stacji Drogi Krzyżowej. Została ona przeniesiona z mieszkania s. Urszuli, gdzie wisiała na ścianie pokoiku – oratorium. Przed nią nasza świątobliwa siostra modliła się i łączyła swoje cierpienia z cierpieniami Chrystusa obarczonego krzyżem.
Tuż przy drzwiach znajduje się stolik, a na nim album z kilkoma zdjęciami s. Uli oraz obrazki z modlitwą wstawienniczą, zatwierdzoną przez księdza arcybiskupa Leszka Głódzia.
Jest też księga pamiątkowa, służąca do wpisów grup i osób indywidualnych odwiedzających Izbę Pamięci. Wpisów dokonało ponad dwieście osób. Przez wstawiennictwo s. Urszuli odwiedzający, turyści proszą Boga o pomoc w rozwiązaniu ich problemów życiowych. Grupa modlitewna „Matki w modlitwie”, funkcjonująca przy parafii św. Jadwigi Śląskiej, zawierzyła s. Urszuli swoje dzieci, pozostawiając w koszyczku ich imiona.
Liczne wpisy w księdze pamiątkowej wyrażają przekonanie o mocy wstawienniczej s. Urszuli. Wszystkie zachowane eksponaty w Izbie Pamięci są niemymi, ale wiarygodnymi i wymownymi świadkami świętości życia niepokalanki s. Judyty Urszuli, Orantki z gdańskiego falowca.
Wszyscy zwiedzający i wypoczywający nad morzem, niezależnie od pory roku, zaproszeni są do nawiedzenia Izby Pamięci s. Urszuli oraz wytchnienia i modlitwy w ciszy kaplicy pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego.
W celu zwiedzenia Izby Pamięci należy skontaktować się z siostrami telefonicznie pod numerem 58 / 343 24 49.
